Μηχανή πλήρωσης σαμπουάν

Παραγωγή σαμπουάν

Τα σαμπουάν είναι καθαριστικά σκευάσματα που χρησιμοποιούνται για ευρύ φάσμα εφαρμογών, όπως προσωπική φροντίδα, χρήση κατοικίδιων ζώων και χαλιά. Τα περισσότερα κατασκευάζονται με τον ίδιο τρόπο. Αποτελούνται κυρίως από χημικές ουσίες που ονομάζονται επιφανειοδραστικές ουσίες που έχουν την ιδιαίτερη ικανότητα να περιβάλλουν ελαιώδη υλικά στις επιφάνειες και να τους επιτρέπουν να ξεπλένονται με νερό. Συνηθέστερα, τα σαμπουάν χρησιμοποιούνται για προσωπική φροντίδα, ειδικά για το πλύσιμο των μαλλιών.

Η ιστορία του σαμπουάν

Πριν από την εμφάνιση των σαμπουάν, οι άνθρωποι συνήθως χρησιμοποιούσαν σαπούνι για προσωπική φροντίδα. Ωστόσο, το σαπούνι είχε τα ξεχωριστά μειονεκτήματα του να είναι ερεθιστικά στα μάτια και ασυμβίβαστα με το σκληρό νερό, γεγονός που το έκανε να αφήνει ένα θαμπό αναζητούν φιλμ στα μαλλιά. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, εισήχθη το πρώτο συνθετικό σαμπουάν απορρυπαντικού, αν και είχε ακόμη ορισμένα μειονεκτήματα. Η δεκαετία του 1960 έφερε την τεχνολογία απορρυπαντικών που χρησιμοποιούμε σήμερα.

Με τα χρόνια, πολλές βελτιώσεις έγιναν σε σκευάσματα σαμπουάν. Τα νέα απορρυπαντικά είναι λιγότερο ερεθιστικά για τα μάτια και το δέρμα και έχουν βελτιωμένες ιδιότητες υγείας και περιβάλλοντος. Επίσης, η τεχνολογία των υλικών έχει προχωρήσει, επιτρέποντας την ενσωμάτωση χιλιάδων ευεργετικών συστατικών σε σαμπουάν, αφήνοντας τα μαλλιά να αισθάνονται πιο καθαρά και καλύτερα διαμορφωμένα.

Πώς γίνεται;

Οι καλλυντικοί χημικοί αρχίζουν να δημιουργούν σαμπουάν καθορίζοντας τα χαρακτηριστικά του όπως το πόσο παχύ πρέπει να είναι, ποιο χρώμα θα είναι και τι θα μυρίσει. Θεωρούν επίσης χαρακτηριστικά επιδόσεων, όπως πόσο καλά καθαρίζει, πώς μοιάζει ο αφρός και πόσο ενοχλητικό θα είναι με τη βοήθεια των δοκιμών των καταναλωτών.
Στη συνέχεια, η φόρμουλα σαμπουάν θα δημιουργηθεί χρησιμοποιώντας διάφορα συστατικά όπως νερό, απορρυπαντικά, ενισχυτικά αφρού, παχυντές, παράγοντες ρύθμισης, συντηρητικά, τροποποιητές και ειδικά πρόσθετα. Η οποία έχει ταξινομηθεί από την ένωση καλλυντικών, καλλυντικών και αρωμάτων (ctfa) ως τη διεθνή ονοματολογία των καλλυντικών συστατικών (inci).

Μετά τη δημιουργία του τύπου, πραγματοποιείται έλεγχος σταθερότητας, ο οποίος χρησιμοποιείται κυρίως για την ανίχνευση φυσικών αλλαγών σε χρώματα, οσμές και πάχος.

Παρέχει επίσης πληροφορίες σχετικά με άλλες αλλαγές, όπως η μικροβιακή μόλυνση και οι διαφορές απόδοσης. Αυτός ο έλεγχος γίνεται για να διασφαλιστεί ότι το μπουκάλι σαμπουάν που βρίσκεται στα ράφια των καταστημάτων θα λειτουργεί ακριβώς όπως το φιαλίδιο που δημιουργήθηκε στο εργαστήριο

Η διαδικασία κατασκευής

Η διαδικασία κατασκευής μπορεί να αναλυθεί σε δύο βήματα:
Αρχικά, παρασκευάζεται μια μεγάλη παρτίδα σαμπουάν και στη συνέχεια η παρτίδα συσκευάζεται σε μεμονωμένες φιάλες.

Σύνθεση

Μεγάλες παρτίδες σαμπουάν γίνονται σε καθορισμένη περιοχή του εργοστασίου παρασκευής, ακολουθώντας τις οδηγίες του τύπου για να κάνουν παρτίδες που μπορεί να είναι 3.000 gals ή περισσότερο.

Χύνονται στη δεξαμενή παρτίδας και αναμιγνύονται καλά.

Έλεγχος ποιότητας

Μετά την προσθήκη όλων των συστατικών στην παρτίδα, λαμβάνεται δείγμα στο εργαστήριο ελέγχου ποιότητας (qc) για έλεγχο. Τα φυσικά χαρακτηριστικά ελέγχονται για να βεβαιωθείτε ότι η παρτίδα τηρεί τις προδιαγραφές που περιγράφονται στις οδηγίες του τύπου. Αφού η παρτίδα εγκριθεί από το qc, αντλείται από τη δεξαμενή κύριας παρτίδας σε δεξαμενή αποθήκευσης όπου μπορεί να αποθηκευτεί μέχρι να είναι έτοιμα οι γραμμές πλήρωσης.

Από τη δεξαμενή συγκράτησης, αντλείται στο πληρωτικό, το οποίο αποτελείται από κεφαλές πλήρωσης εμβόλου.

Συμπλήρωση και συσκευασία

Οι σειρές κεφαλών πλήρωσης εμβόλων βαθμονομούνται για να δώσουν ακριβώς τη σωστή ποσότητα σαμπουάν στις φιάλες. Καθώς οι φιάλες κινούνται μέσω αυτού του τμήματος της γραμμής πλήρωσης, γεμίζουν με σαμπουάν.

Από εδώ οι φιάλες κινούνται στο μηχάνημα κάλυψης.

Καθώς τα μπουκάλια κινούνται από τα καπάκια τοποθετούνται και στρέφονται σφιχτά.

Αφού τοποθετηθούν τα καπάκια, οι φιάλες μετακινούνται στις μηχανές ετικετών (αν είναι απαραίτητο).

Οι ετικέτες είναι κολλημένες στις φιάλες καθώς περνούν.

Από την περιοχή σήμανσης, οι φιάλες κινούνται στην περιοχή πυγμαχίας, όπου τοποθετούνται σε κουτιά, συνήθως δεκάδες κάθε φορά. Αυτά τα κιβώτια στη συνέχεια στοιβάζονται σε παλέτες και μεταφέρονται σε μεγάλα φορτηγά στους διανομείς. Οι γραμμές παραγωγής όπως αυτή μπορούν να κινούνται σε ταχύτητες περίπου 200 φιαλών το λεπτό ή περισσότερο.